PowrótPowrót
Blog
Data publikacji - Bartkiewicz2023.11.20 Autor wpisuBartkiewicz

Umowa Deweloperska – kluczowe informacje

W momencie, gdy rozważasz zakup nieruchomości od dewelopera, jednym z głównych dokumentów, którymi będziesz musiał się zająć, jest umowa deweloperska. Jest to kluczowy krok w procesie zakupu nieruchomości, dlatego warto zrozumieć, czym dokładnie jest umowa deweloperska i co powinna zawierać. W tym artykule postaramy się rozwikłać tajemnice tego dokumentu i wyjaśnić, na co zwrócić uwagę przed jej podpisaniem.

Czym Jest Umowa Deweloperska?

Umowa deweloperska, kiedyś nazywana także umową przedwstępną, jest to dokument regulujący warunki zakupu nieruchomości od dewelopera. To formalny kontrakt między nabywcą a deweloperem, w którym określane są kluczowe prawa i obowiązki obu stron w związku z zakupem mieszkania lub domu. Umowa deweloperska określa terminy oraz szczegóły dotyczące budowy i przekazania nieruchomości.

Co Powinna Zawierać Umowa Deweloperska?

Umowa deweloperska powinna być jasna i precyzyjna. Oto kilka kluczowych elementów, które zazwyczaj znajdziesz w takim dokumencie:

Opis Nieruchomości: Umowa powinna zawierać dokładny opis nieruchomości, w tym metraż, numer lokalu, oraz położenie na terenie budynku lub osiedla.

Cena i Warunki Płatności: Umowa musi określać cenę nieruchomości oraz warunki płatności, w tym harmonogram wpłat.

Harmonogram budowy: Deweloper zobowiązuje się do dostarczenia nieruchomości w określonym terminie. Umowa powinna zawierać jasno określone daty, takie jak termin rozpoczęcia budowy i przekazania nieruchomości.

Standard Wykończenia: Umowa deweloperska określa stan deweloperski mieszkania lub domu, ale zwykle jest zawierana na etapie, w którym nieruchomość nie jest jeszcze w pełni ukończona. Standard wykończenia jest zazwyczaj opisany w załącznikach do umowy deweloperskiej i zawiera różne elementy, na które szczególnie warto zwrócić uwagę i doprecyzować. Precyzyjne określenie elementów standardu wykończenia, pozwala uniknąć dodatkowych kosztów i nieporozumień związanych z zakupem mieszkania w stanie deweloperskim i jego odbioru.

Kary Umowne i Odsetki: Umowa deweloperska może zawierać klauzule dotyczące kar umownych i odsetek w przypadku opóźnień w budowie lub dostawie nieruchomości. Niekorzystna dla nabywcy jest umowa deweloperska, wedle której Deweloper nie jest zobowiązany do płacenia odsetek ani kar nabywcy za opóźnienia w budowie lub dostarczeniu nieruchomości.

Odstąpienie od Umowy: Dokument ten powinien precyzyjnie regulować warunki odstąpienia od umowy zarówno przez nabywcę jak i dewelopera. Warto dowiedzieć się, jakie warunki muszą być spełnione, abyś mógł odstąpić od umowy w przypadku, gdy deweloper nie wywiązuje się z jej warunków.

Gwarancje: Umowa deweloperska może określać gwarancje na jakość nieruchomości oraz gwarancje na elementy wyposażenia.

Inne Klauzule: To zależy od konkretnego dewelopera, ale umowa może zawierać także inne klauzule i warunki.

Dlaczego Umowa Deweloperska Jest Ważna?

Umowa deweloperska to prawnie wiążący dokument, który chroni zarówno nabywcę jak i dewelopera. Dlatego tak ważne jest aby dokładnie zapoznać się z jej treścią i w razie potrzeby skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w nieruchomościach. To gwarantuje, że proces zakupu nieruchomości przebiegnie zgodnie z twoimi oczekiwaniami i nie niesie ze sobą ryzyka niespodzianek.

Warto także pamiętać, że umowa deweloperska jest negocjowalna.

Na co zwrócić uwagę?

Podpisanie umowy deweloperskiej to znaczący krok w procesie zakupu nieruchomości. Dlatego zanim to zrobisz, upewnij się, że:

  1. Dokładnie przeczytałeś całą umowę i zrozumiałeś jej treść. W razie wątpliwości skonsultuj się z prawnikiem.
  2. Sprawdziłeś standard wykończenia i dowiedziałeś się, jakie elementy są wliczone w cenę, a jakie są płatne dodatkowo.
  3. Zrozumiałeś harmonogram płatności i jesteś pewien, że możesz go zrealizować.
  4. Poznałeś warunki odstąpienia od umowy i sankcje za ewentualne opóźnienia dewelopera.
  5. Wyklarowałeś wszelkie wątpliwości i upewniłeś się, że umowa chroni Twoje interesy.

Umowa deweloperska to kluczowy dokument, który stanowi podstawę każdej transakcji z deweloperem. Dlatego warto poświęcić czas na jej dokładną analizę i w razie potrzeby skonsultować się z ekspertem prawnym, który pomoże zabezpieczyć Twoje interesy.

Podobne artykuły

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jak uzyskać odszkodowanie za błędy w rachunkowości?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jakie są konsekwencje ingerencji w postępowanie egzekucyjne?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co należy wiedzieć o umowie sprzedaży?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co to jest ustanowienie użytkowania a spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu?

PowrótPowrót
Blog
Data publikacji - Bartkiewicz2023.10.22 Autor wpisuBartkiewicz

Rozwiązanie umowy najmu na czas nieokreślony

Umowy na czas nieoznaczony to zwykłe umowy najmu. Umowy najmu okazjonalnego oraz umowy najmu instytucjonalnego zawierane są na czas oznaczony. Rozwiązanie umowy najmu na czas nieokreślony może być procesem skomplikowanym, a obie strony umowy – wynajmujący i najemca – mają określone prawa i obowiązki, które należy uwzględnić. Rozwiązanie umowy najmu na czas nieokreślony może być trudne i wymaga zachowania określonych procedur.

Umowy na czas nieoznaczony podlegają ustawie z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, która określa specjalne przepisy dotyczące wypowiedzenia takich umów.

Kto może wypowiedzieć umowę najmu na czas nieokreślony?

Zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów wynajmujący ma prawo wypowiedzieć umowę najmu zawartą na czas nieokreślony ale tylko z określonych przyczyn. Przyczyny te zostały szczegółowo określone w art. 11 tej ustawy. Przyczyny te obejmują sytuacje, takie jak:

  1. chęć zamieszkania przez wynajmującego w danym lokalu. W takim przypadku wynajmujący musi zapewnić lokatorowi odpowiedni okres wypowiedzenia, który wynosi zazwyczaj 3 lata. Jeśli wynajmujący jest w stanie zapewnić lokatorowi inny lokal na zastępstwo, okres wypowiedzenia skraca się do 6 miesięcy.
  2. Najemca używa lokalu w sposób sprzeczny z umową lub niezgodnie z jego przeznaczeniem, lub dopuszczając do powstania szkód, lub niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców albo wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu.  W takim wypadku okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc.
  3. Najemca jest w zwłoce z zapłatą czynszu, innych opłat za używanie lokalu lub opłat niezależnych od właściciela co najmniej za trzy pełne okresy płatności pomimo uprzedzenia go na piśmie o zamiarze wypowiedzenia stosunku prawnego i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności. W takim wypadku okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc.
  4. Najemca wynajął, podnajął albo oddał do bezpłatnego używania lokal lub jego część bez wymaganej pisemnej zgody właściciela. W takim wypadku okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc.
  5. Jeżeli najemca nie zamieszkuje w lokaliu przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. Okres wypowiedzenia wynosi 6 miesięcy.
  6. Jeżeli najemcy przysługuje tytuł prawny do innego lokalu   położonego w tej samej lub pobliskiej miejscowości, a lokator może używać tego lokalu, jeżeli lokal ten spełnia warunki przewidziane  dla lokalu zamiennego. W takim wypadku okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc.

Najemca ma również prawo do wypowiedzenia umowy na czas nieokreślony, a co istotne, nie musi podawać przyczyny wypowiedzenia. Zgodnie z art. 688 Kodeksu Cywilnego, jeśli czas trwania najmu nie jest określony, a czynsz jest płatny miesięcznie, najemca ma prawo wypowiedzieć umowę, zachowując trzymiesięczny okres wypowiedzenia na koniec miesiąca kalendarzowego. Należy przy tym pamiętać, że wynajmujący nie może skorzystać z tego samego rozwiązania gdyż obowiązują go postanowienia ustawy o ochronie praw lokatorów.

Jak rozwiązać umowę najmu na czas nieokreślony?

Rozwiązanie umowy najmu lokalu mieszkalnego na czas nieokreślony może być wyzwaniem, ale istnieją sposoby, które można zastosować, aby to zrobić. Jeżeli wynajmujący i najemca wspólnie mają trudności w kwestii rozwiązania umowy, można rozważyć następujące kroki:

  • Porozumienie między stronami: Najprostszym i najszybszym sposobem rozwiązania umowy jest osiągnięcie porozumienia między wynajmującym a najemcą. Jeśli obie strony zgadzają się co do warunków i terminu rozwiązania umowy, można uniknąć procesu sądowego.
  • Powództwo o rozwiązanie z ważnych przyczyn: Jeśli nie można osiągnąć porozumienia, wynajmujący może wnieść sprawę sądową o rozwiązanie umowy na podstawie ważnych przyczyn. Art. 11 ustawy o ochronie praw lokatorów przewiduje taką możliwość. Jednak aby skorzystać z tej opcji, wynajmujący musi wykazać, że próbował rozwiązać umowę za porozumieniem stron, ale nie osiągnął porozumienia z najemcą.
  • Stopniowe Podnoszenie Czynszu: Kolejnym rozwiązaniem jest stopniowe podnoszenie czynszu zgodnie z zapisami ustawy o ochronie praw lokatorów. Wynajmujący ma prawo podnosić czynsz, ale musi przestrzegać określonych zasad i informować najemcę odpowiednio wcześniej.

Warto pamiętać, że umowy najmu na czas nieokreślony są trudniejsze do rozwiązania niż umowy na czas określony. Dlatego przed zawarciem takiej umowy z najemcą warto dokładnie rozważyć, czy jest to najodpowiedniejszy wybór. Pamiętaj, że każdy przypadek jest inny, dlatego zawsze dobrze jest skonsultować się z prawnikiem w celu uzyskania dokładnych informacji i wsparcia w procesie rozwiązania umowy najmu.

Podobne artykuły

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jak uzyskać odszkodowanie za błędy w rachunkowości?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jakie są konsekwencje ingerencji w postępowanie egzekucyjne?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co należy wiedzieć o umowie sprzedaży?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co to jest ustanowienie użytkowania a spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu?

PowrótPowrót
Blog
Data publikacji - Bartkiewicz2023.10.22 Autor wpisuBartkiewicz

Najem Lokalu Mieszkalnego: Twoje prawa i ryzyka związane z umową najmu

Najem lokalu mieszkalnego jest powszechną praktyką w życiu wielu osób. Bez względu na to, czy jesteś wynajmującym, czy lokatorem, ważne jest, abyś dobrze rozumiał swoje prawa i ryzyka związane z umowami najmu, zwłaszcza tymi na czas nieoznaczony. W dzisiejszym artykule omówimy, co powinieneś wiedzieć o umowach najmu i jak chronić swoje interesy.

Umowa Najmu Lokalu Mieszkalnego

Umowa najmu lokalu mieszkalnego to pisemna umowa zawierana pomiędzy wynajmującym a lokatorem, na mocy której lokator otrzymuje prawo do korzystania z lokalu mieszkalnego na określonych warunkach. Umowy takie regulują prawa i obowiązki obu stron, a także określają kluczowe kwestie, takie jak wysokość czynszu, terminy płatności, długość trwania najmu i zasady rozwiązania umowy.

Umowy na Czas Oznaczony vs. Czas Nieoznaczony

Umowy najmu lokalu mieszkalnego mogą być zawierane na czas oznaczony lub nieoznaczony. W przypadku umów na czas oznaczony, zarówno wynajmujący, jak i lokatorzy znają dokładną datę rozpoczęcia i zakończenia umowy. Celem określonego terminu ich obowiązywania jest zapewnienie pewności najmu, co do zasady oznacza brak możliwości skrócenia tego okresu. Strony co prawda mogą uzgodnić w treści umowy wyjątkowe okoliczności, które mogą być powodem skrócenia okresu najmu lecz nie jest to regułą.

Umowy na czas nieoznaczony nie mają określonego terminu wygaśnięcia, co oznacza, że obie strony pozostają w nich tak długo, jak długo nie zostaną wypowiedziane.

Wypowiedzenie umowy najmu lokalu mieszkalnego na czas oznaczony

Należy przy tym pamiętać, że w przypadku umów najmu lokali mieszkalnych zastosowanie ma ustawa z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów. Oznacza to, że w stosunku do najemcy stosuje się zasady wypowiedzenia umowy najmu określone w art. 11 ustawy o ochronie praw lokatorów. Z kolei w stosunku do wynajmującego (właściciela) stosuje się zasady wypowiedzenia umowy najmu określone w art. 688 kodeksu cywilnego.

Postanowienia ustawy o ochronie praw lokatorów mają charakter szczególny w stosunku do postanowień kodeksu cywilnego.

Jest to o tyle istotne, że wypowiedzenie umowy najmu lokalu na czas nieokreślony przez właściciela lokalu wymaga bowiem zaistnienia przyczyny wypowiedzenia. Oznacza to, że w przypadku braku zaistnienia jednej z przyczyn określonych w art. 11 ustawy o ochronie praw lokatorów wypowiedzenie umowy najmu może okazać się niemożliwe bez wystosowania do sądu powództwa o rozwiązanie stosunku najmu.

Ryzyka i zalety umów na czas nieoznaczony

Umowy najmu na czas nieoznaczony oferują pewne korzyści, ale niosą też ze sobą pewne ryzyka.

Zalety dla najemcy:

Ciągłość najmu: Umowa na czas nieoznaczony pozwala lokatorowi na dłuższy pobyt w lokalu bez konieczności częstych przedłużań umowy.

Ochrona lokatorów: obowiązujące przepisy chroniące lokatorów wynajmujących lokale na czas nieoznaczony, dają  pewność, że umowy nie zostaną niesłusznie rozwiązane a czynsz najmu nie będzie bezpodstawnie podnoszony.

Ryzyka dla Wynajmującego:

Ryzyko braku możliwości wypowiedzenia umowy: Wynajmujący może mieć trudności z wypowiedzeniem umowy na czas nieoznaczony.

Ryzyka i zalety umów na czas oznaczony

Umowy najmu na czas oznaczony oferują pewne korzyści, ale niosą też ze sobą pewne ryzyka.

Zalety dla Wynajmującego:

Pewność najmu: Umowa na czas oznaczony zapewnia właścicielowi pewność najmu w umówionym okresie bez konieczności częstych zmian najemcy.

Ryzyka dla Najemcy:

Ryzyko braku możliwości wypowiedzenia umowy: Wynajmujący może nie mieć możliwości skrócenia okresu obowiązywania umowy najmu.

Podsumowanie

Zawarcie umowy najmu lokalu mieszkalnego może się wiązać z pewnymi ryzykami i korzyściami zarówno dla wynajmującego jak i najemcy. Dla wynajmujących i lokatorów istotne jest, aby dobrze zrozumieć swoje prawa i obowiązki, a także dokładnie przestudiować umowę najmu. Jeśli masz wątpliwości lub potrzebujesz pomocy prawnej w związku z umową najmu, warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie nieruchomości. Dzięki temu będziesz mógł uniknąć potencjalnych kłopotów i cieszyć się spokojem w swoim wynajętym lokalu mieszkalnym.

Podobne artykuły

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jak uzyskać odszkodowanie za błędy w rachunkowości?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jakie są konsekwencje ingerencji w postępowanie egzekucyjne?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co należy wiedzieć o umowie sprzedaży?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co to jest ustanowienie użytkowania a spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu?

PowrótPowrót
Blog
Data publikacji - Bartkiewicz2023.10.09 Autor wpisuBartkiewicz

Dochodzenie roszczeń za wady budynku przez wspólnotę mieszkaniową

Dochodzenie roszczeń za wady budynku oraz lokali mieszkalnych we wspólnotach mieszkaniowych jest tematem dość obszernym. Niniejszy wpis sanowi próbę uproszczenia i przybliżenia tego zagadnienia.

Podstawy prawne dochodzenia roszczeń za wady budynków i lokali.

Właściciele mogą dochodzić swoich roszczeń wobec sprzedawcy lokalu (zazwyczaj dewelopera) z tytułu wad fizycznych lub prawnych mieszkania i części wspólnych budynku na podstawie rękojmi (art. 556 § 1 kc) lub odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy, tzw. odpowiedzialności kontraktowej (art. 471 kc).

Rękojmia za wady fizyczne i prawne.

Odpowiedzialność z tytułu rękojmi polega na tym, że sprzedawca odpowiada względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewniał kupujący albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Kto jest uprawniony do dochodzenia roszczeń za wady budynku?

Co do zasady Wspólnota nie ma legitymacji do dochodzenia roszczeń z tytułu wad budynku ani lokali.

Każdemu członkowi Wspólnoty Mieszkaniowej przysługuje indywidualne prawo dochodzenia roszczeń z tytułu wad budynku i lokalu. W dodatku uprawnionymi do ich dochodzenia są wyłącznie właściciele będący stronami umowy deweloperskiej chyba, że wraz z zakupem mieszkania na rynku wtórnym nabywcy oprócz mieszkania nabyli również w drodze przelewu uprawnienia wynikające z rękojmi.

Zgodnie z ugruntowanym już orzecznictwem Sądu Najwyższego Wspólnota Mieszkaniowa nie ma legitymacji czynnej do dochodzenia roszczeń z tytułu rękojmi ani roszczeń odszkodowawczych, związanych z wadami fizycznymi nieruchomości wspólnej, w stosunku do sprzedawcy odrębnej własności lokalu mieszkalnego, chyba że właściciel lokalu przelał na nią te roszczenia (wyrok SN z dnia 04.03.2007 r., I CSK 387/06; uchwała SN z dnia 23.09.2004 r., III CZP 48/04).

W konsekwencji, aby skutecznie dochodzić roszczeń z tytułu wad mieszkania to właściciel, a nie Wspólnota Mieszkaniowa powinna zgłaszać deweloperowi wszelkie usterki i wysuwać roszczenia z tytułu rękojmi (usunięcie wad, obniżenie ceny, odstąpienie od umowy).

Cesja roszczeń właścicieli na Wspólnotę Mieszkaniową.

Istnieje jednak sposób na to aby to Wspólnota Mieszkaniowa zmierzyła się z problemem dochodzenia roszczeń za wady budynku w częściach wspólnych bez potrzeby angażowania poszczególnych jej członków w spór z deweloperem.

Właściciele mieszkań mogą na podstawie umowy przelewu przenieść na Wspólnotę Mieszkaniową swoje uprawnienia przysługujące wobec dewelopera, ale wyłącznie dotyczące wad części wspólnej nieruchomości (uchwała SN z dnia 09.01.2014 r., III CZP 84/13), ponieważ:

  1. roszczenia dotyczące obniżenia ceny i usunięcia wad właścicieli lokali związane z ich nabyciem (rękojmia) oraz
  2. roszczenia z tytułu naprawienia szkody związanej z wadami powstałej w wyniku nienależytego wykonania umów (odpowiedzialność kontraktowa),

nie mieszczą się w granicach zdolności prawnej Wspólnoty Mieszkaniowej (wyrok SN z dnia 14.03.2007 r., I CSK 387/06).

Ostatecznie Wspólnota nie może więc dochodzić roszczeń za wady w poszczególnych lokalach. Wyłącza to więc możliwość przelania na Wspólnotę Mieszkaniową roszczeń związanych z wadami garażu wielostanowiskowego stanowiącego odrębny lokal.

Jak to zrobić?

W przypadku uprawnień z tytułu rękojmi wystarczy cesja roszczeń przynajmniej jednego członka Wspólnoty Mieszkaniowej, gdyż dochodzenie roszczeń tytułu rękojmi za wady budynku w częściach wspólnych jest czynnością zachowawczą w rozumieniu art. 209 KC służącą do ochrony wspólnego prawa (wyrok SN z dnia 15.10.2008 r., I CSK 118/08).

Natomiast roszczenia związane z odpowiedzialnością kontraktową dewelopera, z uwagi na swój majątkowy charakter są podzielne i w związku z tym niezbędna jest cesja wszystkich roszczeń w celu ich pełnego dochodzenia.

Przedawnienie roszczeń.

Najistotniejszą różnicą między roszczeniami z tytułu rękojmi za wady oraz roszczeń związanych z odpowiedzialnością kontaktową jest okres ich przedawnienia.

Termin dochodzenia roszczeń z tytułu rękojmi za wady fizyczne lub prawne nieruchomości obecnie 5 lat (3 lata dla umów zawartych przed dniem 25 grudnia 2014 roku).

Z kolei termin dochodzenia roszczeń związanych z odpowiedzialnością kontraktową dewelopera wynosi 6 lat.

Powyższy wpis jedynie przybliża problematykę dochodzenia roszczeń związanych z wadami budynków mieszkalnych. Niewątpliwie dochodzenie opisanych powyżej roszczeń jest skomplikowane i długotrwałe, lecz odpowiednie doświadczenie i przygotowanie pozwala skrócić ten czas i daje szanse na zawarcie ugody satysfakcjonującej dla każdej stron sporu.

Podobne artykuły

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jak uzyskać odszkodowanie za błędy w rachunkowości?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jakie są konsekwencje ingerencji w postępowanie egzekucyjne?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co należy wiedzieć o umowie sprzedaży?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co to jest ustanowienie użytkowania a spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu?

PowrótPowrót
Blog
Data publikacji - Bartkiewicz2023.10.09 Autor wpisuBartkiewicz

Umowa rezerwacyjna czym jest?

W praktyce niemalże w każdym przypadku, umowa deweloperska i akt przeniesienia własności nieruchomości poprzedzone są zawarciem umowy rezerwacyjnej, która została uregulowana w ustawie z dnia 20 maja 2021 roku o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperski Fundusz Gwarancyjny (dalej „Ustawa”).

Co zawiera umowa rezerwacyjna?

Umowa rezerwacyjna jest umową zawieraną między deweloperem albo przedsiębiorcą innym niż deweloper, o którym mowa w Ustawie, a osobą zainteresowaną nabyciem lokalu mieszkalnego lub domu (dalej „Rezerwujący„). Jej przedmiotem jest zobowiązanie do czasowego wyłączenia z oferty sprzedaży nieruchomości wybranej przez rezerwującego. Innymi słowy poprzez zawarcie takiej umowy deweloper zobowiązuje się, że nie zawrze umowy dotyczącej określonego lokalu albo domu z innym klientem, dając tym samym zarówno sobie jak i nabywcy czas na ostateczne zdeklarowanie się co do chęci zawarcia umowy deweloperskiej.

Umowa rezerwacyjna określa w szczególności jej strony, miejsce i datę zawarcia, cenę wybranej nieruchomości, wysokość opłaty rezerwacyjnej, jeżeli takowa została przewidziana, okres, na jaki wybrana nieruchomość będzie wyłączona z oferty sprzedaży, usytuowanie wybranej nieruchomości oraz określenie jej powierzchni użytkowej, a także powierzchni i układu pomieszczeń.

Co istotne, prawa wynikające z umowy rezerwacyjnej nie mogą być przedmiotem cesji pod rygorem nieważności. Od powyższej zasady istnieją wyjątki związane z osobami zaliczanymi do I albo II grupy podatkowej, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 1 albo 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

Umowa rezerwacyjna zawsze zawierana jest na czas określony. Co dość częste, w przypadku ubiegania się przez Rezerwującego o kredyt, czas ten powinien uwzględniać okres niezbędny do uzyskania przez niego decyzji kredytowej.

Umowa rezerwacyjna może zawierać również zapisy zobowiązujące do Rezerwującego do poniesienia opłaty rezerwacyjnej, która nie może przekraczać 1% ceny lokalu wybranej nieruchomości określonej w prospekcie informacyjnym. Powyższa opłata zaliczana jest później na poczet ceny nabycia praw wynikających z umowy deweloperskiej.

Opłata rezerwacyjna jest niezwłocznie zwracana Rezerwującemu w przypadku, gdy:

  • ten nie uzyskał pozytywnej decyzji kredytowej lub przyrzeczenia udzielenia kredytu;
  • deweloper albo przedsiębiorca inny niż deweloper, nie wykonuje zobowiązania wynikającego z umowy rezerwacyjnej;
  • deweloper dokonał zmiany w prospekcie informacyjnym lub jego załącznikach bez poinformowania o tym fakcie Rezerwującego;

Natomiast w przypadku, gdy deweloper nie usunął wad zgłoszonych do protokołu odbioru i nabywca nie przystąpił do podpisania umowy przenoszącej własność nieruchomości, opłata rezerwacyjna jest zwracana w podwójnej wysokości, jeżeli umowa taka została poprzedzona umową rezerwacyjną.

Cel zawarcia umowy rezerwacyjnej

Niewątpliwie zakup nieruchomości wymaga posiadania sporego kapitału. W związku z powyższym wiele osób decyduje się na sfinansowanie takiego przedsięwzięcia zaciągając kredyt hipoteczny. Jednakże proces zawarcia umowy kredytu jest dość skomplikowany i często czasochłonny. Ciężko jest założyć z góry czy decyzja o przyznaniu kredytu będzie pozytywna. Ponadto po stronie dewelopera także mogą wystąpić okoliczności, od zaistnienia których uzależnia on realizację inwestycji.

Zatem najczęściej umowa rezerwacyjna zawierana jest w przypadku wystąpienia okoliczności takich jak oczekiwanie na decyzję banku w przedmiocie udzielenia kredytu na zakup lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego przez nabywców.

Umowa rezerwacyjna będzie dobrym rozwiązaniem, w przypadku wyłącznie chęci zarezerwowania wybranej nieruchomości i jest rekomendowana dla osób, które wciąż nie podjęły decyzji o jej nabyciu, jednocześnie uniemożliwiając jej wykupienie przez inny podmiot. Będzie ona korzystna zarówno dla klienta, jak i dewelopera, gdyż pozwoli wstępnie oszacować popyt na zakup danej nieruchomości.

Umowa rezerwacyjna w praktyce

Pomimo że umowa rezerwacyjna wydaje się względnie bezpiecznym rozwiązaniem, nie należy zaniechać studiowania jej zapisów. Dokładne zapoznanie się z jej postanowieniami może pomóc uniknąć wielu problemów w przyszłości. Przede wszystkim zapisy umowy rezerwacyjnej mogą być niekorzystne dla Rezerwującego. Najczęstszymi przykładami takich zapisów są zobowiązania do zawarcia następnych umów. Zdarzają się w nich również klauzule abuzywne, w tym te, które zawarte są w rejestrze klauzul niedozwolonych Prezesa UOKiK.

Co prawda nie jest wykluczone by umowa rezerwacyjna zawierała dodatkowe postanowienia zabezpieczające interesy Rezerwującego, jednakże mogą wystąpić również takie, które zabezpieczać będą interesy dewelopera.

Warto zaznaczyć, że istnieje możliwość pominięcia w treści umowy rezerwacyjnej zobowiązania dewelopera do zawarcia umowy deweloperskiej na określonych w niej warunkach. W powyższym przypadku umowa rezerwacyjna będzie zobowiązywała dewelopera jedynie do czasowego wyłączenia nieruchomości ze sprzedaży, co niewątpliwie pozostaje rozwiązaniem niekorzystnym dla Rezerwującego, gdyż ten pozbawiony będzie możliwości wyegzekwowania jego prawa do zobowiązania dewelopera do zawarcia umowy deweloperskiej. Najczęściej po zrealizowaniu się przesłanek, dla których zdecydowano zawrzeć się umowę rezerwacyjną, np. uzyskaniu pozytywnej decyzji kredytowej, dochodzi do finalizacji transakcji poprzez zawarcie umowy deweloperskiej według wzoru stanowiącego załącznik do prospektu informacyjnego.  Ostatnim etapem jest zawarcie między stronami umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu (w przypadku lokali mieszkalnych) oraz umowy przenoszącej własność na rzecz nabywcy.

Podobne artykuły

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jak uzyskać odszkodowanie za błędy w rachunkowości?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jakie są konsekwencje ingerencji w postępowanie egzekucyjne?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co należy wiedzieć o umowie sprzedaży?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co to jest ustanowienie użytkowania a spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu?

PowrótPowrót
Blog
Data publikacji - Bartkiewicz2023.10.01 Autor wpisuBartkiewicz

Prospekt Informacyjny dewelopera – czym jest?

Prospekt informacyjny po zmianach w 2023 roku.

Od dnia 24 września 2023 roku zastosowanie ma nowy wzór prospektu informacyjnego – dokumentu, który związany jest bezpośrednio z przedsięwzięciami deweloperskimi lub zadaniami inwestycyjnymi. Wzór wprowadzony został treścią art. 49 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw. Zmiany, które wprowadził nowy wzór prospektu informacyjnego dotyczą części III, zatytułowanej jako „Informacje dotyczące nieruchomości i przedsięwzięcia deweloperskiego” i pokrótce omówione zostaną w dalszej części niniejszego artykułu.

Zmiany we wzorze prospektu informacyjnego stanowią efekt nowelizacji przepisów z zakresu planistyki, m. in. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, która to wprowadza szereg nowych instytucji, takich jak plan ogólny gminy, obligatoryjnie określający strefy planistyczne oraz gminne standardy urbanistyczne.

Czym jest prospekt informacyjny.

Prospekt informacyjny, czyli ujednolicony zbiór danych opisujących dewelopera i prowadzone przez niego przedsięwzięcie deweloperskie obowiązywał już na mocy tzw. ustawy deweloperskiej z 2011 roku. Instrument ten, jak kilka innych, został wprowadzony przez ustawodawcę, którego celem było zwiększenie ochrony nabywców inwestycji deweloperskiej. Prospekt informacyjny zawiera najważniejsze informacje o deweloperze, w tym o jego poprzednich inwestycjach, jak również o samej realizowanej przez niego inwestycji, opisując jej aspekty finansowe, techniczne, administracyjne oraz planistyczno-urbanistyczne.

Obowiązek jego przygotowywania przez deweloperów wynika obecnie z art. 20 i nast. ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym, tzw. nowej ustawy deweloperskiej. Zgodnie z przywołanym przepisem deweloper ma obowiązek sporządzić prospekt jeszcze przed rozpoczęciem sprzedaży nieruchomości oferowanych w ramach realizowanego przedsięwzięcia deweloperskiego. Sam prospekt powinien być dostarczony wraz ze wszystkimi załącznikami nieodpłatnie przez dewelopera osobie zainteresowanej nabyciem inwestycji.

Z jakich elementów składa się prospekt informacyjny (+ omówienie zmian).

Konstrukcja prospektu informacyjnego, tworzonego zarówno na starym jak i nowym wzorze, składa się z części ogólnej, części indywidualnej oraz wymienionych w nim załączników. Poniżej pokrótce omówiono każdą część prospektu wraz z uwzględnieniem zmian, które zostały wprowadzone we wzorze, który wszedł w życie z dniem 24 września 2023 roku.

Część ogólna

Ta część prospektu informacyjnego wyróżnia 3 podrubryki, którymi są kolejno:

  • Dane identyfikacyjne i kontaktowe dotyczące dewelopera.

W tej części należy podać dane identyfikacyjnych takich jak firma, forma prawna prowadzonej działalności, numery identyfikacyjne KRS lub dane umożliwiające zidentyfikowanie go w CEiDG. Wzór wymaga również podania adresu miejsca wykonywania działalności gospodarczej, adresu siedziby oraz punktów, w których jest przedstawiana oferta lokali mieszkalnych albo domów jednorodzinnych. Ponadto deweloper zobowiązany jest podać dane poczty elektronicznej oraz adres swojej strony internetowej.

  • Doświadczenie dewelopera.

W tej części należy wskazać, o ile istnieją, trzy przykłady ukończonych przedsięwzięć deweloperskich, w tym ostatniego, które zostało zrealizowane. W tym celu konieczne jest wskazanie adresów, które nadano inwestycjom, dat rozpoczęcia ich realizacji oraz dat wydania decyzji o pozwoleniu na ich użytkowanie. Ponadto prospekt wymaga wskazania czy przeciwko deweloperowi prowadzono lub prowadzi się postępowania egzekucyjne na kwotę powyżej 100.000,00 zł.

  • Informacje dotyczące nieruchomości i przedsięwzięcia deweloperskiego.

Ostatnią omawianą w tej części podrubryką są informacje dotyczące nieruchomości i przedsięwzięcia deweloperskiego i to właśnie w tym miejscu zaszły zmiany wprowadzone nowelizacją, które weszły w życie w dniu 24 września 2023 roku. Zgodnie z obowiązującym wzorem prospekt wymaga, aby podać informacje dotyczące gruntu i zagospodarowania przestrzennego terenu, takie jak adres, numery ewidencyjne działek i obrębów, numery ksiąg wieczystych, istniejące obciążenia hipoteczne oraz wskazać informacje dotyczące obiektów istniejących położonych w sąsiedztwie inwestycji i wpływających na warunki życia.

Nowy wzór prospektu informacyjnego wymaga by wyszczególnić również akty planowania przestrzennego i inne akty prawne na terenie objętym przedsięwzięciem, takie jak plan ogólny gminy, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, miejscowy plan budowy oraz inne akty, wskazując przy tym ich numery oraz daty, jak również nazwy organu, który takie akty wydał oraz miejsce ich publikacji (celem jest umożliwienie nabywcom zapoznanie się z treścią przywołanych publikacji). Dla porównania, stary wzór prospektu zamiast planu ogólnego gminy wymagał, by wskazać studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Wymagane jest ponadto wyszczególnienie ustaleń obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu objętego przedsięwzięciem, takich jak przeznaczenie terenu, maksymalna intensywność zabudowy, maksymalna i minimalna nadziemna intensywność zabudowy, maksymalna powierzchnia zabudowy, maksymalna wysokość zabudowy, minimalna liczba miejsc do parkowania itp. Poprzednio obowiązujący wzór nie wymagał, by podawać informacje, takie jak maksymalna intensywność zabudowy, maksymalna i minimalna nadziemna intensywność zabudowy, maksymalna powierzchnia zabudowy, a jedynie maksymalną i minimalną intensywność zabudowy. Wskazanie analogicznych informacji wymagane jest odnośnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działek lub ich fragmentów, znajdujących się w odległości do 100 m od granicy terenu objętego przedsięwzięciem, przy czym pomija się kwestie związane z warunkami ochrony środowiska i zdrowia ludzi, przyrody i krajobrazu, zagospodarowania terenu położonego na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej itd.

Dalej wzór skupia się na ustaleniach decyzji o warunkach zabudowy albo decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla terenu objętego przedsięwzięciem deweloperskim lub zadaniem inwestycyjnym w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Również tutaj zostały wprowadzone zmiany, zgodnie z którymi należy podać minimalny udział procentowy powierzchni biologicznej czynnej, nadziemną intensywność zabudowy oraz wysokość zabudowy, podczas gdy stary wzór nie wymagał podania powyższych danych.

Następnie wyszczególnić należy informacje dotyczące przewidzianych inwestycji w promieniu 1 km od terenu objętego przedsięwzięciem deweloperskim lub zadaniem inwestycyjnym, zawarte we wszelkich aktach wydanych przez organy administracji publicznej, takich jak miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzjach o środowiskowych uwarunkowaniach etc. Nowy wzór prospektu natomiast nie wymaga wskazania
 w nim, w przeciwieństwie do starego, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Również informacje dotyczące strony formalnej i harmonogramu inwestycji znalazły swoje miejsce w prospekcie informacyjnym, który wyszczególnia takie kwestie jak:

  • czy jest pozwolenie na budowę,
  • czy jest ostateczne,
  • czy zostało zaskarżone,
  • data uprawomocnienia się decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku,
  • planowany termin rozpoczęcia i zakończenia robót budowlanych,
  • opis przedsięwzięcia etc.

Ostatnim elementem części ogólnej prospektu są warunki odstąpienia od umowy deweloperskiej, które należy w nim opisać, a wynikają wprost z treści ustawy.

Część indywidualna.

Część indywidualna prospektu informacyjnego nie uległa zmianie. Nadal uwzględnia ona informacje takie jak:

  • cena nieruchomości,
  • jej powierzchnia użytkowa,
  • cena za m2 powierzchni użytkowej,
  • termin, do którego nastąpi przeniesienie prawa własności nieruchomości,
  • liczba kondygnacji,
  • technologia wykonania,
  • standard prac wykończeniowych,
  • części wspólne budynku i terenie wokół niego, stanowiącym część wspólną nieruchomości,
  • liczba lokali,
  • liczba miejsc garażowych i postojowych,
  • dostępne media oraz
  • dostęp do drogi publicznej.

Załączniki

Przepisy wymagają również, aby do prospektu dołączone były załączniki, jakimi są:

  • Rzut kondygnacji z zaznaczeniem lokalu mieszkalnego.
  • Wzór umowy deweloperskiej lub umowy, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, 3 lub 5 ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym. Chodzi tutaj o umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia własności tego lokalu oraz praw niezbędnych do korzystania z tego lokalu na nabywcę, umowę przeniesienia na nabywcę własności lokalu mieszkalnego oraz praw niezbędnych do korzystania z tego lokalu lub umowę przeniesienia na nabywcę własności nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym lub użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej i własności domu jednorodzinnego na niej posadowionego stanowiącego odrębną nieruchomość lub przeniesienia ułamkowej części własności tej nieruchomości wraz z prawem do wyłącznego korzystania z części nieruchomości służącej zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.
  • Szkic koncepcji zagospodarowania terenu inwestycji i jego otoczenia z zaznaczeniem budynku oraz istotnych uwarunkowań lokalizacji inwestycji wynikających z istniejącego stanu użytkowania terenów sąsiednich (np. z funkcji terenu, stref ochronnych, uciążliwości).

Rachunki powiernicze prowadzone przez SKOK-i od 26.09.2023 roku.

Warto również wspomnieć o kolejnej zmianie w treści prospektu informacyjnego. Zgodnie ustawą z dnia 7 lipca 2023 r. o ogólnoeuropejskim indywidualnym produkcie emerytalnym mieszkaniowe rachunki powiernicze będą mogły być zakładane i prowadzone także przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe.

Powyższa zmiana w zakresie prospektów informacyjnych nie dotyczy prospektów sporządzonych lub doręczonych przed dniem wejścia w życie ustawy, tj. 26 września 2023 roku, wobec czego zastosowanie będą mieć przepisy dotychczasowe.

Podsumowanie

Prospekt informacyjny niewątpliwie przyczynia się do zabezpieczenia praw i interesów nabywców lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych powstających w związku ze świadczeniem usług przez dewelopera. Pozwala on nabywcy nieruchomości zapoznać się ze wszelkimi informacjami dotyczącymi przedsięwzięcia deweloperskiego w jednym miejscu, co ma za zadanie ułatwić mu rozeznanie się w aktualnej sytuacji związanej zarówno z inwestycją, jej cechami, podstawą wyceny, jakością, jak i podmiotem ją realizującym, a tym samym oszacować potencjalne ryzyko związane z zawarciem umowy.

Należy pamiętać, że nabywcy przysługuje prawo do odstąpienia od umowy, np. jeśli nie otrzymał prospektu z załącznikami lub dane w nim zawarte są niezgodne ze stanem faktycznym bądź prawnym w dniu podpisania umowy.

Podobne artykuły

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jak uzyskać odszkodowanie za błędy w rachunkowości?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Jakie są konsekwencje ingerencji w postępowanie egzekucyjne?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co należy wiedzieć o umowie sprzedaży?

Data publikacji - Bartkiewicz02.07.2024 Artur

Co to jest ustanowienie użytkowania a spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu?

Ta strona używa ciasteczek aby świadczyć usługę na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.